Mijn lijst met blogs

woensdag 28 februari 2018

Hoe ik alles ervaar, of hoe ben ik er onder...

Regelmatig word me gevraagd hoe ervaar je datgene wat je overkomt.

Het eerste moment was paniek willen slapen, hoofd onder het dekbed.
Vastgehouden willen worden niet alleen durven zijn het idee ik ga dood en ik heb nog 1 ding te doen. Dat laatste kwam meer door iets wat ik voor hier nu niet neerschrijf maar wel goed met iemand heb kunnen bespreken.

Vervolgens is het of er iets op de automatische piloot ging. Ik zit in het schuitje en ik vaar mee of ik doe helemaal niets.

En de berichten die kwamen over de vorm kanker werden steeds ernstiger. En het leek wel of ik steeds rustiger werd. Ook dank zij fijne gesprekken, gebeden....

De operatie naderde doodeng want deze gaat door voor een grote operatie.
Meteen diezelfde dag het bericht lymfklier geeft uitzaaiingen aan. Ja op de een of andere manier had ik steeds intuitief al gevoeld dat dat antwoord zou komen.

Hoe ik me nu voel? Morgen is de dag van een waarheid. Toch geen paniek, toch nog plezier toch dankbaar voor alle liefde maar ook het niet meer kunnen voelen wat er gebeurt. Ik ben herstellende van een flinke operatie en dat vergt heel veel energie. Ik verdeel in mijn hoofd nu maar de dingen in porties.  Want eten drinken lopen gewassen en aangekleed worden pfft vreet energie.

Hoe ik het ervaar? Ik kan het niet duidelijker maken. In ieder geval geen opstandigheid of waarom ik.

Af en toe krijg ik een bemoedigend lied of troostgedicht

Empathie

Kijk eens naar mij,
laat me je ogen zien,
ik vraag het niet voor niets,
ik ben met je bewogen.
Kijk nu niet weg,
ik heb het al gezien,
dat smalle spoor
onder je afgewende ogen.

Zo kijkt de Heer,
Hij ziet je aan
en voor je Hem kunt tonen
wat je vandaag hebt meegemaakt
heeft Hij het al vernomen
en is je troostend
tegemoet gekomen.

Coby Poelman - Duisterwinkel

dinsdag 27 februari 2018

Dinsdag

Een nare nacht gehad. Veel pijn door teveel lopen van gisteren, maar ja als je darmen zich vaker willen legen zul je daar toch gehoor aan moeten geven. Tsjonge wat zijn we gezegend met geweldige thuishulp. Het is niet leuk om dingen uit handen te moeten geven. Maar als het dan toch moet. Ode aan hen.

Raar dat de dingen uit de 'gewone' wereld zo anders lijken dan ze zijn. Ik zie van binnenuit een heerlijk zonnetje maar als mensen van buiten naar binnen komen zie ik iets van levende ijsculpturen.

maandag 26 februari 2018

Maandag

De eerste nacht thuis na de operatie. Pas om 6 uur wakker geworden omdat ik pijnstilling nodig had. Lering eruit voor de nacht vast klaarleggen want nu moest ik Leen wakker maken. 8 uur wakker worden zonder rondrijdende etenskarren en ander geroezemoes. Het dringt allemaal niet echt tot me door.

Vanmorgen gewassen en aangekleed door de thuiszorg. Ode voor deze lieve hulp.😘Maar wat je niet beseft als je zo'n grote operatie hebt gehad dat dit zelfs heel vermoeiend is.

Wat besef ik op dit moment uberhaupt wel. Ik heb pijn dus ik leef.

zondag 25 februari 2018

In spannende afwachting.

Vandaag de dag van ontslag. 2 keer per dag thuishulp. Wat is het raar je zo over te moeten geven aan de hulp van anderen. Maar dankbaar dat het met liefde ook kan.

Voorzover mijn berichtjes van 9 hoog. Dank julie allemaal voor alle liefs in welke vorm dan ook. Het is in mijn hart gekerfd.

Ben blij weer naar huis te gaan. Maar ook echt bang voor wat er nog komen gaat. Willen jullie doorgaan met datgene wat ons zo bemoedigde? Ieder op zijn eigen betrokken wijze

Zaterdag

Opbouwen van  zelfredzaamheid gezellg bezoek bij de buurvrouw.

Wat heb ik uitgeken naar de bezoeken van Leen. Wat ellendig als hij weer wegging.

Vrijdag

Pijnlijn eruit.

Meer mobiel worden op vrijdag. Pffft lijkt erop dat ik alles opnieuw moet leren.

Woensdag

De dag redelijk doorgebracht op de pijnlijn in mijn rug. Liefdevolle verzorging. Het leven buitdn gaat langs me heen.

Zondag de dag dat ik weer huiswaarts mag

Onertussen zitten er heel wat lege dagen op mijn blog. Niet omdatde dagen niet gevuld waren maar omdat ik er niet toe in staat was.

Dinsdag de dag van de operatie. Vroeg geholpen dan gepland. Operatie technisch geslaagd. Maar.. in lympfklier verkeerde cellen aangetroffen. Betekent uitzaaiingen. Later gesprek daarover.

Slechte avond en nacht. Alle apparaten die niet moesten piepen bliepten hevig. Pfftt wat was ik bang. Maar uiteindelijk keerde dat tij zeg.

maandag 19 februari 2018

En nu is het bijna zover

De spanning en angst is weer in alle hevigheid terug.

De afspraak staat. Half 9 aanwezig zijn in het ziekenhuis. Half 11 staat de operatie gepland.

Nuchter blijven in lichamelijk en psychisch opzicht niet mijn sterkste kant.

woensdag 14 februari 2018

Vandaag werd ik wakker met spanning de datum van opname komt dichterbij

Het intakegesprek voor de opname heeft plaatsgevonden. Als het dan toch moet is het fijn om een goed gesprek te hebben open en eerlijk. Joyce dank je wel voor je super geduld.

De operatie staat gepland voor de 20e a.s. de dag waarop ik 23 jaar geleden ook an mijn baarmoeder geholpen werd. Myoom weggehaald plus curetage stilletjes denk ik nu had ik toen mijn hele baarmoeder maar laten verwijderen. Maar dat was toen niet im Frage. En is voor nu zinloos.

Hoe vroeg hoor ik maandagmiddag tussen 3 en 4.

Op de terugweg heb ik genoten van het zonnetje het is vandaag een heerlijke zonnige koude winterdag ik kan er van genieten. Zo blij dat dat weer terugkomt. Ik heb dagen geleefd alsof ik al dood was.

Verder geen nieuws voor nu

maandag 12 februari 2018

Wakker worden

De ochtenden zijn het meest zwaar. Wakker worden en meteen bedenken dat er iets heel naars is. Een onrustige nacht gehad met akelige dromen. Met als gevolg nu hoofdpijn en overal spierpijn. De pijn in mijn buik die zeurend aldoor aanwezig is, is ook erger maar wel draaglijk.
Gelukkig lukte het me wel te ontbijten.

vrijdag 9 februari 2018

Een dubbel gevoel

Wat een rare dag vandaag. Een hevige dip heeft zich van me meester gemaakt.
Terwijl er zoveel lieve berichtjes via diverse kanalen binnenstromen. Die me warm maken. En dan toch juist die ene waarop ik zo hoopte zo teleurstellend bijna overheersend is.

Raar ook omdat er al kadootjes en hartelijk gefeliciteerd kaartjes komen vanwege Leen zijn verjaardag morgen. Waarbij ik dan toch de gedachten krijg zou dit de laatste samen zijn?

Deze gedachten wil ik niet. Ik ben er nog. En wie weet .......

donderdag 8 februari 2018

Deze blog ga ik nu gebruiken om jullie op de hoogte te houden van de gang van zaken na het bericht: aggressieve vorm van baarmoederkanker

Tsja daar zit je dan als de arts je vertelt dat de klachten die je hebt veroorzaakt worden door de ziekte die je liever niet hoort en niet wilt hebben Baarmoederkanker en wel een agressieve vorm.. Maar toch is dit de realiteit.

Er staat een operatie gepland op 20 febr.  Baarmoeder, eileiders, vetschort van darmen en lymfeklieren zullen worden verwijderd. Geplande operatieduur 4 uur. Eerst ruggenprik met inbrenging van slangetje waardoor een pijnstillend middel gegeven wordt en daarna algehele narcose. Alle vooronderzoeken heb ik achter de rug. Plaats van operatie is Franciscus met arts vn daar en 1 van Erasmus MC. Weefsel dat weg wordt gehaald wordt ook minitieus op uitzaaiingen gecheckt. Vooralsnog is het positieve dat op scan longen en darmen schoon bevonden zijn.

Qua gevoel is er angst, aanvaarding, overgave en dan weer paniek...