Drie dagen weekend. Nu 9 van de 23 van de uitwendige bestralingen erop zitten. De bijwerkingen beginnen zich meer te manifesteren. Een behulpzame zuster helpt me om daar zo relaxt mogelijk mee om te kunnen gaan.
Ik moet eerlijk bekennen dat ik er nu psychisch even doorheen zit. De twijfel of er niet meer aan goede cellen kapot gemaakt wordt dan er aan eventuele foute cellen verwijderd wordt.
De angst om Leen die maandag een intake gesprek heeft voor zijn operatie. Het huishouden dat gedaan moet worden. Wel aanvraag voor huishoudelijke hulp bij de gemeente gedaan. De wachttijd is lang. Maar wel een lief aanbod van een grote schat die als de nood daarin hoog wordt ons daarin wil helpen.
De post komt net. Daagt er wat dit betreft wellicht toch licht aan de horizon. Dinsdag.a.s. komt er iemand van de gemeente praten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten